دنیای زیبای مادرانه

سلام پسر نازم میدونم که خیلی وقته نیومدم تا برات مطلبی بنویسم آخه مامانی اگه بدونی که چه قدر شیطون شدی نمیذاری مامان به هیچ کاری برسه از دیوار راست با روروئکت میری بالا یه دقیقه آروم و قرار نداری قربونت برم شکر پنیر مامان ولی اینقدر شیطونیات شیرینه که مامانی از دستت هیچ وقت خسته نمیشه فقط همیشه برای همه چی وقت کم میاره تا میرم تو آشپز خونه با روروئکت میای در آشپزخونه و داد میزنی که بیا منم ببر وقتی هم که میای سریع میری سراغ جارو و تی و با اون نبم وجب قدت با همونا هی اینورو اونور میری و برای هرچیزی که میخوای فقط جیغ میکشی اونم نه جیغ معمولی ازون بنفشاش که گوش آدم و کر میکنه و اگه هم به حرفت گوش نکنیم اینقدر جیغ میکشی که مثل لبو قرمز میشی...